INTERVAL

INTERVAL
Alsof alles nog moet, maar zou

Het zou geen liefde, geen begin, een steeds meer van minder.

Je bent zachter dan herfst, het dreigen van warme regen, even
onverwacht als wat onvermijdelijk een later. Het wil zo niet, wij
hebben het geluk aan onszelf en aan de tijd.

Mild en grootmoederlijk de majestueuze bomen die het leven
telkens blijven overdoen. Er heerst geen oordeel zolang het
verkleuren de heimwee niet overmeestert.

In de vijver moet alles over, ligt wat gedregd werd overwoekerd,
open en bloot voor het  sterven. Alles moet over, een willekeurige

keuze, maar zoals wij elkaar opnieuw bepalen? Dit zo te zullen
laten en dat nu niet?

Op het scherpst van de snede is stilte niet het juiste
woord. Het is spannender dan de bevroren
beweging, toonaangevender dan aarzelen.
Ergens staat het te gebeuren.

Die ene hand die neigt tot strelen, de ene vlieg gevangen
in het web. Maar het blad, wiegend tot zijn vergankelijk
vallen. Waren wij dat even werkelijk voor wij
het ons ontwaarden? –

Elbert Gonggrijp,  tuin Egmond aan den Hoef,  maandag 26 september 2016

Foto Conny Lahnstein, gedregde vijver tuin,  september 2016