VIVACE

VIVACE

Voor de liefste

Een vluchtige geur, een
steelse blik, zoals het licht
inbreekt in de lente, wit
en helder nabij.

Ik heb nooit beweerd
dat het zo niet kon, maar
het achtervolgt me.

Zoals jij daar stond en ik mij
er telkens over verbaasde. Dit
was simpel liefde, dit was
samen, dit was altijd.

Licht dat niet verdwijnt,
ook al lijkt het maar voor even.
Jou in dit huis een heuglijk
ontmoeten.

Niets van elkaar te
hoeven want je bent er
immers nog dankzij? – 

Elbert Gonggrijp,

Egmond aan den Hoef,
zondag 11 februari 2018