GORTER
Nader
op mij te wachten tot ik de lucht word,
even blauw van zomer, even wit van hitte, het eeuwig
vergankelijke Fluitenkruid, verstilde bruidsluiers van
weilig tierende majesteit.
even blauw van zomer, even wit van hitte, het eeuwig
vergankelijke Fluitenkruid, verstilde bruidsluiers van
weilig tierende majesteit.
Ik
ben even gretig, maar met de ogen loom en
zwaar, het lichaam te lui van aarde om te dragen.
In de weilanden het gezapige gras te glimmen
van trots, een beloftevolle gewoonte.
zwaar, het lichaam te lui van aarde om te dragen.
In de weilanden het gezapige gras te glimmen
van trots, een beloftevolle gewoonte.
De
enkele Klaproos een brose
banneling die mijn naam al zo
dikwijls verloochende –
banneling die mijn naam al zo
dikwijls verloochende –
Elbert Gonggrijp, buslijn 165 Egmond aan Zee, dinsdag 23 mei 2017
Foto's Elbert Gonggrijp, berm Egmond aan den Hoef, 23-05-17
No comments:
Post a Comment