ONDERWIJL

ONDERWIJL

Omdat het zich verbergt zodra je er niet op hebt gelet. De
schemer zat er nu eenmaal aan te komen, gloeide nog eenmaal
het late laatste licht. Ik die voor alles oog en oor, ik zin op een
gedicht, maar laat de tijd het aan mij? Ik luister en ik kijk om
mij heen. Ik wacht....

De jonge Koolmezen staakten hun gerucht
en de Gierzwaluw trok zich hemelshoog onzichtbaar
terug in zijn razendsnelle vlucht.

Wanneer wordt liefde geluk? Als je dacht het niet te zien, als je
het telkens maar vergeet. Als het onverhoeds levensvatbaar wordt.
Als je erin gelooft dat wat mooi is dierbaar blijft bestaan. Er is
zoveel om voor te vrezen.

In de nacht klinkt iets van een lied, willen bomen
een duister silhouet. Misschien dat het daar gebeurt,
dat het ervan kreunt en steunt, dat het zich
beweegt zonder mij.

Vrede is een vriendelijk woord en groet voorname
vrienden. In je slaap kleurt alles net even anders dan
ooit overdag. Ik hou van de tuin en het huis zolang
ik er mij veilig waande –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  woensdag 24 mei 2017