HOE HET HAPEREN BEGINT

Hoe het met haperen begint

Naar regel uit gedicht Frans Terken – ‘ Achterhoofd ‘

Zo’n zondag. Dat je je neerlegt bij de feiten. Het naarstig
verglijden nog voor je er erg in had. Ergens zou je nog weg,
waren er wat woorden voor de herfst, maar de gevallen
bladeren, de kale kruinen.

Zo’n dag dat niets moet, maar alles mag. In de lucht
voorzichtige vogels, een lijster in het gras. Mocht het benoemd
dan net zo snel vergeten, woorden om de stilte heen. Zien
waarnaar het verdween, die stilte.

De wolken tekenen vage strepen in de hemel, er zweemt
licht, het veronderstelt een duiding, een simpele overweging.
Het blijft je bij zoals het je vervluchtigt. Het laat zich
raden, maar het bestaat.

Je legt het weg en probeert de eerste zinnen. Wie was
je toen je dit bedacht nog voor je er erg in had? Hoe je met
haperen begon toen het je aarzelde –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
zondag 18 november 2018

Muziek: Fridolijn - Frame this