KALM

KALM
Duindagboekgedicht 161
Uitgewerkte notitie

 

 

Duin zoals je weet hoe duin moet klinken – meedogenloos
van toon zo evident, zo zichtbaar. Klanken kleuren weer
onverhoeds de lente alsof het van geen ophouden wist.
In dit aardse bestaan willen de vogels luidkeels zingen
en de eenden voorzichtig hun veren schikken

 

in het trage stilstaande water, een ware symfonie voor
wie het denkt beter te horen en te zien. Ach, hoezeer
de onophoudelijke ruigte, maar des te meer
behoedzaam een nieuwe melodie –

 

 

Elbert Gonggrijp,
PWN duinen Bergen aan Zee,
maandag 22 maart 2021