ROBBENOORDBOS

 

Robbenoordbos

 

Dood en oud nog, kent nauwelijks verweer – uit deze tijd,
deze oneindige tijd. Het duurt maar tijdelijk, het is er altijd
geweest. Bomen stram en stijf in het gelid – waarin
elke dag een zondag is.

 

Takken doelloos naar de lucht. Er is geen verder weg,
veel is al veel te vaak gebeurd. Het is er altijd hetzelfde
geweest, ontbreekt elk begin of einde. Hier behoeft
een bos geen enkele sterveling.

 

Niemand, zo noem je niemand. Alles dat in zichzelf
verdwijnt kent nauwelijks een gezicht. Het is een
hele wereld op zich. Dat zij niemand zijn, zo
onbeschrijfelijk aanwezig –

 

 

Elbert Gonggrijp,
N 2442 Alkmaar,
zondag 7 maart 2021