Monday, November 26, 2018

DAARTUSSENIN

Daartussenin
Landjuwelen
Antwoord op Gemma ‘ Bovengronds ‘


Het verhaal kan opnieuw. Uit het duister die diepdonkere
hemel. Alles gebeurt nog, een god, alles nog belofte. Wat kan,
mag geraden, een hele wereld lang. Het stijgt op uit de
zware zwarte aarde.

Toen je wegging, toen besefte ik pas hoeveel geluk liefde
was, hoe veraf en dichtbij jouw stem uitzicht bood op vogels,
een zingende roodborst, ergens daar in de struiken, een
briefje, een notitie op de tafel.

Dat je hier was toen ik je probeerde te begrijpen, bijna
niet ontwaakt, maar heilig overtuigd van jou. Hoezeer wij
ook wankelen tussen leven en dood, vrede en oorlog,
ergens daartussenin bestaan wij echt.

In het heden nog geen aanstonds, geen terwijl. Alles
zijn wij, regen, zon en wind, stilte. Alles, maar zo
ondoorgrondelijk als de in- en uitademende
ongekende tijd –



Gedicht + Foto Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 27 november 2018





1 comment:

Folkert said...

Prachtig, ontroerend, verdrietig en toch ook liefdevol.