Crossroads 1.

CROSSROADS

 

(Gedichtenreeks over stilte)

 

(1.)

 

 

Er was een plaats genoemd. Het was
een naam, het was een locatie, een
ergens verre vreemde. Hier zocht ik
naar richting.  

Hier was ik ontheemd, ik was hier
nooit  aanwezig. Op het terras wordt
voorzichtig afgetast. Ik wist mijzelf
niet zeker.

Men keuvelde, maar de halve waarheid.
Waar de hostie heilig, de tijd tot stilstand,
de wegen krom en hellend niet waarom.

De zomer klampte zich vast, maar de
bomen verroerde zich onvermijdelijk,
de niets ontziende bladeren. 

De kerk verhief zich, hield danig huis.
Hij verstomde elk gerucht. De mensen
verschansten zich, hielden zich wijselijk
dom. 

Vanuit de nevel trok de vroege morgen,
stond een werkelijker wereld op. Men was
er mee gewoon. Wie er wakker van wordt
is het luisteren niet voor dovenmansoren.

Je bent nog nooit van hier, dus waarom hier  
geboren? Ik zie de opgaande voorzichtige

zon en bedenk mij –  

 

 

Elbert Gonggrijp,  terras " Ut Aethoes ", Beegden, zaterdag 6 september 2014