Nocturne

NOCTURNE

Op het podium van de nacht verscheen
stilte. Jij was stilte, jij was een mogelijke
naam. Jij was er, maar van horen zeggen.
Ik kon jou beamen daarbij dichtbij te
denken.

Het daglicht had geaarzeld. Er had
zoveel meer duidelijk dan voorheen.
Het liet schaduwen voor zich spreken,
het duister openbaren. Ik ben een
nocturne, wil mijn eigen nachtegaal.

Dit is het theater van het thuis: het is
geen hand voor ogen, we zijn er,
maar abuis. Het is zo zichtbaar
pertinent onwaar –

Elbert Gonggrijp,  Alkmaar,  woensdag 24 september 2014