Crossroads 5.

CROSSROADS

 

(5.) 

 

Hier zou de stilte van gemis. Niet omdat zij
gemis is, maar het bidden tussendoor, het gebod
voor de geluiden hardop. Men zou je eens
kunnen horen.

Stilte is overzicht. De hagen kronkelen langs
de tuinen, de straten struinen weldoordacht. Dit
is dus stilte, afgemeten. Men loopt er dus mee
te koop.

Over stilte valt niet te twisten. Zij breidt zich
immers altijd verder, ook al doet de pen zijn
best. Achter elk genomen besluit haar voor
zich te winnen is ze nog altijd stilte.

Stilte is het dorp meewarig. Er is de tijd, maar
een verloren tijd. In het uur vindt haat en
liefde plaats. De kerk spitst wat hij hoort,
slaat de klok op zeker.

Dit is de stilte. Het treft mij, het is aangenaam,
ik tref jou  in het bijzonder. Jij bent mijn ogen,

jij bent zo eigen. Er hoeft geen enkel woord.  
Hier spreekt een hart, het is helder, want
het is jouw hart, het is alles wat je bezielde.

Het is mijn begeerte.  Het is mijn stilstand,
mijn eeuwige stilte, mijn stilte voor het leven.
Ik kijk op en zie de enigste vlinder voorbij –

 

Elbert Gonggrijp, koffieterras “ Taart van Jannie “ ,  Begden,  zaterdag 6 september 2014