Veronderstel

Veronderstel

KNNV excursie “ De Schoorlse Duinen “

Veronderstel: het had een reden. Een  

daadwerkelijk besef, een zeldzaam 

fenomeen. Het bestond, maar met 

een uiterste vorm van houdbaarheid.

Je zag het aan de stelen en de hoeden. 

Zij vermolmden. Er was droogte, er was 

een onafwendbaar te laat. De paddestoel

verschraald tot een duidelijk vergissen.

Dit beeld wil zorgvuldig, het leert mij van 

soort tot soort te kijken, aandachtig op de 

tast. Het veelvuldige ritueel van het willen

onderscheiden.  

Ik kan begrijpen wat ik weet, maar het

zwijgt. De dennen, de varens en het mos,

de zielsblauwe lucht. Het wil bestaan, het

heeft zonlicht achter de rug.

De stugge naalden, de stroeve stammen, de

de norse fronsende geluiden vragen heimwee.

Ik zou hier thuis, maar mijn voeten zoeken

haast. Er moet zand, de aanstondse duinen.

Veronderstel: ik klim, ik bezie wat ik leefde,

ik vervolg mijn uiteindelijke weg. Waar ben

jij als ik mij beslis? De herfst aarzelt, maar

beaamt mijn daden terdege –

Elbert Gonggrijp,  Alkmaar,  woensdag 17 september 2014