APHRODITHE'S CHILD

Aphrodite’s Child
Landjuwelen
Antwoord op Gemma
‘ Ik keek uit het raam – “

De harteklop die een ongeboren kind al bestiert als het
nog pas embryo is – het elektrisch pulseren. Prematuur
het reeds verwachte Leitmotiv van wie slechts in de kiem
de voorbestemde keuze is voorbeschikt. De spoeldraden
van Ariadne waarnaar te raden valt hoe het leven zich

ooit ontspon, voordat het besef begon. 

De bloedmaan voltrekt echter een duidelijk duister in
een nacht vol betekenis. Ach, hoe zij, Aphrodite, haar Adonis 

miste toen de winter nog naar rafelranden stond, zachtjes

dwarrelende sneeuwvlokken. Haar aardse liefde moest
welhaast cyclisch zijn, lente en beminnen tegelijkertijd.

Had zij ooit kinderen gebaard? De olijf bloeide ervan open,
de wijngaard sprak boekdelen van rank en blad. Moest er dan
toch worden gerouwd, er kon tevens iets gevierd. Hoe
de lente van nieuw leven sprak. Vanuit de krochten
naar het volle licht.

Ik heb hierin het kleine vereerd. De eerste voorboden,
de zanglijster, de heggenmus, het zwieren van de katjes
van de hazelaar. En jij natuurlijk, mijn kleine, ook al
was je in beginsel in de minne beschikt, een zygote 

waarbij de celwand zich sloot voor al het mogelijke
om juist die ene – 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan Zee,
woensdag 23 januari 2019
Foto @ Giona Thedinga 2 - Bloedmaan
Muziek Aphrodite's Child -