MEMOIRES

Memoires

Hoe een dag zou moeten lukken vanuit een vogel,
zijn herhaaldelijke poging dat alles waarachtig zou,
dat telkenmale onderschrijven. Een vroeger 

tot toekomst verweven.

Elk licht begint dagelijks zijn eigen handschrift, 

nog zoveel winter in vele lagen, de kale struiken, 

de dorre kruiden, hoe eerlijk is dit alles? 

Het uitzicht een lichaam als de liefde?

Je herinnert je het emaille van de pannen, 

het schuim op de melk, de sleutelhangers, 

de dahliaknollen op zolder, de plakplaatjes 

van Verkade.

Het waren die dagen van opa’s en oma’s
waarvan je dacht dat ze niet meer bestonden,
waarvan je gedacht had dat ze niet meer
leefden, waarvan die ene vogel,
dat lauwe licht. 

Ik kon je hebben gezegd wat ik voelde,
wat ik ervan wist, maar hoe sterk ik het
mij nog inbeeldde de tuin van destijds
bleef weg zoals zij werd vergeten – 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
donderdag 10 januari 2019