ERGENS TOEN

Ergens toen

Dit is een zonsondergang van doordravende wolken.
Dat je er iets van zeggen kon. Men vindt het meestal mooi,
herinnert de aanhalingstekens van polaroid. Meestal
komt men gewoonlijk als altijd te laat en tijd tekort
voor het bloeden van de vurige zee.

Verdriet stamelt een vluchtig synoniem voor afscheid,
een zwak verbogen werkwoord voor verliefd, verloofd en
getrouwd. Omdat het zo niet langer meer ging, dat
zomaar houden van. Het waaide onvoorbereid door
het haar, raakte hand in hand verdwaald.

Aan de rand van je vragen het strand, die ene, 

die vrouw, die man. Blijven wij kijken naar het
uitzicht en zwijgen of je daar iets mee kan
voordat dit spoedig ophoudt – 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
maandag 14 januari 2019