NAUWELIJKS NOG

Nauwelijks nog

Terwijl het licht wordt bedacht in de struiken
en de voorzichtige sneeuw, maar alvast kwijnend,
vage dwalingen van vergeten vogels, voorbij
alles, ergens nog in deze ruimte

buiten het venster, zoals de dag verdampt, 

zo voorzichtig is liefde een gisteren. Mocht ik
je vergeten nu ik je niet meer zie, nu ik weet
dat jij bestaat, maar eerder zo voorheen dan 

hier nu, heeft wat ooit gezegd is mischien
geen enkele zin, moet het verhaal telkens anders,
terwijl het kind de weg wel vindt als het thuis 

wil en de warmte, zie de vogels – 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan Zee,
woensdag 23 januari 2019