VEREN EN DONS

Veren en dons

Bemerken dat wat bijzonder licht is een dag
meekan, niets uitgezonderd, of vrees nu wel of
geen stem heeft. In de takken wil de wind,
rekt de ochtend zich uit, vraagt of klaagt
niets zijn formaat de wijde wereld in.

Zorgen, zeg je, breng ik het liefst 

in kaart als het hoog nodig is en het
behelpen wordt, als het mij aan
richting ontbreekt.

Ik spreid een bed van dons en veren voor je uit,
hoop dat je zachtjes landen zult, je zwaarte vergeet 

in je vrije val. Wees het denken nooit moe. Maak
het leven weer verliefd op je. Ze kust je wakker. 

Bloesems van genoegen zover het oog reikt – 

Elbert Gonggrijp,
wachtkamer GGZ,

Oude Hoeverweg,  Alkmaar,
woensdag 30 januari 2019