NAAMLOOS

NAAMLOOS

Voor Conny

Florence and the Machine “  Remain nameless “

Uit het niets woorden zeggen om stilaan te verstaan.

Ik bekoorde zoals jij bekoorde. Er was geen denken

aan dat die gedachte ooit over zou gaan nu jij hier

onvermijdelijk mijn grootste liefde ooit. Het

gebeurde, waarom anders gewenst?

Het was zo klaar als klaar, je was daar, niets hield tegen
wat zich niets te ontzeggen hield. Waarom te fluisteren

wat liefde beduidde, waarom te ontkennen wat zich

eerder nooit. Hier helpt geen orde of verstand, het

gebeurde naderhand, het wist zich achteraf.

Hier grijpt niets in elkaar, hapert heldere taal, wil niets

duidelijker dan de vraag je af te vragen waarom. Ik zag

jou terwijl ik niets verlangde en niets meer zeker wist

dan dat dit nooit in eeuwigheid.

Vergeet wat zichzelf zo naamloos had uitgesproken. Het

leeft de liefde, het komt dichterbij dan ooit. Ik zag het aan

de natuur, ik wist het in jouw aard, het was ons zeldzaam

waarachtig. Wij waren dit, ook al dacht het zich elders  –

Elbert Gonggrijp,  Alkmaar,  maandag 26 januari 2015