ZO EENDER HETZELFDE

ZO EENDER HETZELFDE

Nieuwjaarsgedicht

 

Alles heft het glas, alles knalt ervan. Maar niets wil
van oud naar nieuw, het onkruid even grijs, het licht

net zo hard als achteraf.  Alles blijft zoals het was.
Hoezo zal alles net zo anders als alledag?

Het is niets nieuws. Wie zegt mij niet dat alles net
zo anders steeds hetzelfde leeft? Ik ontwaak zoals
eenzelfde tijd,  maar overvloedig van drank en de
vele vraat van overmaat. Ach, als ik achter het

gordijn mijzelf weer tot vooruitzicht kijk, een

nieuw begin, een ander woord?  

Is dit het dan, de vogels zwijgzaam binnensmonds,
een krokus verbolgen in zijn  grond. Het beeld dat
hongert als verveeld langzaam weer tot plicht

bedeeld, gaande weg niets bijzonders wordt.

Januari slechts kalendermaand. De eerste
dag weer sigaret . De lucht als eender

vooralsnog –

 

Elbert Gonggrijp,  Heerhugowaard,  vrijdag 1 januari 2015