BIJ VLAGEN

Bij vlagen

Landjuwelen
Antwoord op Gemma “ Laurier “

Een onwaarschijnlijk wit dringt welluidend
binnen in het verwonderd observeren, dwarrelende
gordijnen van vergeefse vergiffenis, een mateloos
in zichzelf verdwijnen. Een verheven idylle.

Een spattend kwijnen, een nostalgisch weleer
in een verdoezelend schemeren, een continu verstillen
die met de grillen van een abrupte winter wil worden
herinnerd in een aarzelend sputteren nu de dood
de onvermijdelijke dooi.

Het lag er als verslagen bij, stierf in het neervlijen
het maagdelijk vergeten. Ik had je willen zeggen hoe

mooi je hier wel niet was, maar je huilde bittere
tranen. Wat ik dacht te denken te zien, nam
afwachtende vormen aan.

Naarmate de dag verstreek, week je en
scheurde je witte wereld een povere mantel,
een haperend articuleren. Je bedoelde de
liefde in het zachtjes neervleien, je trok

je aanstonds verlegen terug –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
maandag 11 december 2017

Foto @ Beth Riser - Crystal Snowflake