NOBEL

NOBEL

Uitgewerkte Smartphone opname

De klokken beieren. Onder mijn huid
beleef ik de vergane glorie. Fier en onbegrepen
de kraaien die subtiel het achteloze gebaar
duiden van een vaag herinneren.

Schemerige takken koesteren eigenzinnig
het gekastijde landschap. Zij liggen braak
en broos in de kreunende wind.

Het gebed betracht vooralsnog  
bestaansrecht. God blijft nagenoeg
absent. De laatste aalmoes van de
gelovige toebedeeld aan het
zoveelste zelfbehoud.

Het licht wit van stilte, de zonde
tijdelijk uitgewist. Hoeveel jaren
benodigd het om enkel nog

mortel en steen? –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
zaterdag 30 december 2017