EN FACE
Voor mijn liefste
Insgelijks,
tot op de huid, tot in de huid. Een
innerlijk waaraan ik raak, ik ben de zon, ik
ben de regen, maar hier houdt het op,
hier houd ik je tegen.
innerlijk waaraan ik raak, ik ben de zon, ik
ben de regen, maar hier houdt het op,
hier houd ik je tegen.
Ik weet,
ik denk je, je bent ergens midden in.
Het licht verblindt, maakt van elk begin een
begin, hoe verzin je het, des te minimaler.
Daar gebeur je en ik noem het je.
Het licht verblindt, maakt van elk begin een
begin, hoe verzin je het, des te minimaler.
Daar gebeur je en ik noem het je.
Ik weet
niet of ik ertoe doe, of ik er uberhaupt besta.
Maar laat het maar begaan. Als ik nu eens echte
liefde was, het allemaal had te doorstaan, als ik
nu eens gewoon mijzelf zou zijn?
Maar laat het maar begaan. Als ik nu eens echte
liefde was, het allemaal had te doorstaan, als ik
nu eens gewoon mijzelf zou zijn?
Er waart
stilte in je gelaat. Ik hoef het je nu
nauwelijks te zeggen dat je bestaat als nu je,
nu ik je met mijn ogen zeker weet, ook
al zijn de jouwe gesloten uiteraard –
nauwelijks te zeggen dat je bestaat als nu je,
nu ik je met mijn ogen zeker weet, ook
al zijn de jouwe gesloten uiteraard –
Elbert Gonggrijp, Egmond aan den Hoef, donderdag 20 oktober 2016
Foto selfie Conny Lahnstein oktober 2016
No comments:
Post a Comment