INEENS

INEENS
Naar een foto van @ Judith in den Bosch

Ineens, vervlochten in het riet, betrapt op eigenhandig
handelen. Bevroren in je houding van het aarzelen,
gevangen in het scherpste van de snede.

Zwartwitter kan het bijna niet. Je wilde weg van hier,
je wilde blijven, maar nu ben je hier, niets vraagt zich
iets af, nu je jezelf hier hebt besloten.

Je had jezelf het liefst, maar of dat gekund. Verlaten
is een kunst, de waterkant de luwte, het oog alert
zoals jij het toonde, maar zichtbaar overmand.

Exact de tijd, zoals jij dit onverwachte niet wilde.
Een onvrijwillig passepartout, een verstarde mise
en scene. Alsof jij dit was, alsof jij jezelf zo had
verkozen.

Het is stil van angst, stiller dan stilte. Wie er aan
hecht, heeft de realiteit nooit gevat. Het gebeurde,
maar of jij dit nu werkelijk. Ergens ben je

al zoveel als nergens, je haastig spoor elders,
buiten elk zicht. Ik bezichtig je, behept met alles
dat nog kan, wat nog moet.  Zoveel meer dan
wat donkert of verblindt.

Verscholen op de plek waar je niet meer verblijft.
Ik suggereer je, maar je bent nu net zo evenmin
nu als ik hier. Je bent een plek even waar als
pertinent onjuist –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  zaterdag 15 oktober 2016

Fotografe @ Judith in den Bosch - (Waterhoentje in Riet)