DARSHANA

DARSHANA
Naar muziek en videoclip
van David Sylvian en Robert Fripp, 
" Darshana "

Al wat ik zeggen kan gaat voorbij, maar liefste, er
is niets zo mooi als de wereld die ontwikkelt wat
ik niet bij kan benen en zelf in liefde leeft.

Wat ik zelf ook leef, het blijft geboren worden tot het
sterft en ook ik doe dat beetje bij beetje. Maar als
ik daaraan toe zou geven wat wil dan het leven

vooralsnog? Wij leven immers dezelfde planeet,
bloeien en ontwikkelen vaste voet op aarde,
in een meerwaardige symmetrie, dezelfde

Gulden Snede, hoe wij onszelf scheppen, dezelfde
evolutie achterna. Kom en luisterhuiver mee
hoe vanuit de zee wij elkaar beminnen van

binnenin naar buitenuit. Als was er innerlijke
stilte, niets bewoog hetzelfde, niets stond stil,
niets kende thermodynamica. Wat willen wij

met elkaar beginnen als alles slechts stilte was,
in de kern ons wezenlijke wezen? Ik geloof de
daadwerkelijke mens die zijn oerzee gelijk zich 

zich werkelijker zou evolueren als hij zich niet
zijn menszijn onteerde. Ik geloof in een eerlijker
mens als ik jou als jou in liefde aanvaarde, met

jou een nieuwe tijd zou beginnen. Deze volmaakte
dag nog vanuit de zon, de maan, de aarde, het
zout nog op de huid. Sterven onder de sterren

maar geboren willen worden geworsteld vanuit 
een kiem in de aarde, sterker nog dan mijn beminlijke
woorden. Daarbij stil te staan met de snelheid

van adoratie, een eender proces als Moeder
Aarde evenaren, een volmaakter mens.
Moet dit dan ooit tot stilte reincarneren? -


Elbert Gonggrijp,  Olvendijk,  Heiloo,  30 oktober 2015