(Dagboekgedicht)
Het gaat mij niet om de stilte die ik met mij
meedraag, het gaat mij niet om de essentie
van een vraag, niet om de bladspiegel
van de dag waaraan ik mij grenzen
mag of aan het geluk dat zich
eenvoudigweg aan mij manifesteert.
Het vliegt in tijd toch voorbij, hoe zeldzaam
de Leeuwerik ook, hij komt eertijds terug en
een gesprek duurt terloops nog steeds
zolang het duurt.
Ik heb immer de merels lief die bekvechtend
in de nacht geen vruchten vindt, maar rauw
gedonderjaag om een des gewenste plek.
Ik evenaar dusdanig mijn geluk door met mijzelf
geluk te zijn en dat zonder evenaren weer te evenaren,
gewoon omdat ik het doe.
Ik schrijf er even voorzichtig over als in een leeg
dagboek dat zodanig zonodig ook wil rijmen.
Is dat dan met " d " of " dt "?
Wat ik er persoonlijk van vind
is niet aan de orde, maar
uiteindelijk genoteerd.
Ik ben gelukkig, cijfer: 7 -
Elbert Gonggrijp, Olvendijk, Heiloo, dinsdag 27 oktober 2015
No comments:
Post a Comment