ERGENS
Het
bebladert de avond met schimmige stilte, verstomde bomen
met
de grandeur van ondoorgrondelijke wijsheid. Alsof in hen
de
tijd een eeuwigheid stil kan komen staan.
De
leurende kinderen, al vroeg te bed gegaan, doordrenkt niet
het
besef. Elk moment heeft de leeftijd van even lang en nooit
te
meten. Alles is schattig piepjong of stram van ouderdom
niet
te peilen.
Roerloos
verloren zijn wij zoals alle dode dingen dit bezingen.
Op
de grens van licht naar donker verliet definitie vorm en
overdrijft
het grijs van wolken monotoner.
Ik
kleur de stilte wit in en gum het vervagen tot gevolgen. Dat
er
steeds meer lege ruimte groeit. Steeds minder na te denken
overpeinst
naar mogelijke dromen. Een betere wereld, maar
dan
verder weg.
Een
verinnerlijking die zich uitrekt en opstaat uit zijn
silhouet.
Dit was ik, maar in hoeverre waar gebleken.
Vanuit
het aanvankelijke verdwijnen verrijst
eertijds
een overtuigender beeld –
Elbert Gonggrijp, Egmond aan den Hoef, vrijdag 8 juli 2016
Foto Elbert Gonggrijp, 2016
Muziek Biosphere " Substrata " full album, 1997
No comments:
Post a Comment