KINDSBEEN

KINDSBEEN

Landjuwelen

Antwoord op Gemma “ Zo kende ik iemand “

Autobiografisch

Om het Merelnest voorgoed te zien verlaten heb je
scherpe ogen nodig. Het hangt er schots en scheef
tussen de struiken en van jongs af aan heeft

niemand je bemerkt. Wat dit soort leegte
met je doet.

Het kruipt over de grond en vreet met kleine

gulzige hapjes gaatjes uit de bladeren. Van die
afgeronde om vanuit rups en cocon een
dwarrelde vlinder te zullen beogen. Het
richtingloos wonder voor een even
gretig beschouwen.

Ik was niet gek. Ik bladerde in mijn beleving
naar nadere kennis, stopte het zorgvuldig in de
laden van mijn geest. Dit was het zuiver willen

weten dat vanuit dromen beter begrip beseft.
Het kleine kind onbevangen bevrijd van zijn

eigen ondoorgrondelijke stilte.

Noem mij een mislukt soort professor. Ik ben

de bibliothecaris die geduldig zijn eigen boeken

leest, lacht om de futiliteit van houvast. Ik lees

en leer de vlinders en de mieren, bouw uit
takken mijn eigen verblijf. Ik heb een
vraag tot uitroepteken.

De Watermunt korft zich in bloei. Ik oogst
het geduld bescheiden. Het zal zichzelf steeds
anders laten lijken naarmate je weet hebt
van haar bescheiden tijd.

Er is geen toekomst zo onbegrijpelijk
dan dit onsterfelijk vergrijzen met de
glimlach van een onverminderd kinds

verwonderend nu. Telkens –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  dinsdag 19 juli 2016

Schilderij @ Henk Helmantel(1982), " Verlaten Merelnest "

Muziek The Beatles " Mother Nature Son " (1968)