DEZE ENE

Deze ene

I

Om met de blik naar binnen gericht deze tijd
met andere ogen aan te zien. De tuin te laten
voor wat hij is, de verhitte gemoederen
aan de insecten, te beseffen dat liefde
de liefste is, zo nabij dichtbij de woorden,
het lijf.

II

Zomer. Het verleden duurt een eeuwigheid,
dagen op een handdoek aan het strand, ranja
met een rietje. Weer hetzelfde oude liedje
als voorheen, maar met gezicht, jouw
handen, een bloeiende tuin.

III

Alles wuift, de aren van de kattenstaart, zelfs
het stugge gras, jouw haren, alsof ik dit was, het
zachte strelen van huid op huid. De wind een

fluisterende vriend die je welkom heet terwijl

jij je ogen sluit, zo bijzonder aangenaam –

Elbert Gonggrijp,
tuin Egmond aan den Hoef,
zaterdag 21 juli 2018