TOEVALLIGERWIJS

Toevalligerwijs

Hoe de nacht zijn klaarblijkelijke etudes
speelt, buiten mijn zinnen, buiten het denken
om. Hoeveel ruimte neemt dan het leven
bij elke poging haar beter te verklaren.

Als alles nu eens niet bestond dan door jou,
hoe zou je alles liefde doen heten, een zekere
naam? Het is beperkt houdbaar of een veertje
dat neerdaalt in zijn vlucht. Zie hoe het niet

vliegen kan, zo los en wit een dwarrelen

van een lukraak toeval.

Het bepalen van de klanken tussen de toetsen,
een lange dag voorhanden. Hoe zou jij het gevoel
omschrijven als alles van nu al zo duidelijk genoeg

is geweest. Rijmwoorden in mijn hoofd, kaarten
geschud, de dobbelsteen gegooid voor
nieuwe kansen? –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 20 juli 2018