PERSIFLAGE

Persiflage

Wat overhaast aan een persiflage doet – de
doldrieste zomer die het tuimelraam verbaast,
vergeet dat herfst niet haar geliefde is, maar

enkel dorre dwarrelende bladeren.

Ze mort teneergeslagen, de puber van het
onbehagen alle dagen meer en meer. De

meeuwen klagen van plezier het eeuwige
strand van niets aan de hand,
maar ondertussen.

Jij hoedt je de allerliefste, binnen, om iets
nieuws te staan beginnen, vrouw naar vorm.
Het beminnen aan de wind, maar
to the point?

Wie jou ooit heeft uitgevonden
pleegt met mooie woorden een tekort,
beschaamd te schuilen onder
moeders rokken –

Elbert Gonggrijp,
tuin Egmond aan den Hoef,
vrijdag 27 juli 2018