Illusionair

Illusionair

In bange onrustige dromen verwittig jij

je het mij proper maar illusionair. Het

uitgestorven gezang van de eertijdse

nonnen voor werkelijke waan.

Later pas deed het je doen
herinneren aan tortelende
duifjes en zowaar.

Kon dit dan niet echte liefde zijn zoals

tussen jou en mij gevrijwaard van vroom
plichtsbesef en een reinheid enkel God

gegeven?

Het is aan deze ochtend om
recht te trekken wat krom is.

Ik kus je dus met een gedicht
en weerleg de Bijbel met zoetere
verzen die werkelijker
minnekozen.

Ik hoor de klokken luiden,
maar verroer mij niet.

Schoon dit land van Maas
en Waal.

Poezie: @ Elbert Gonggrijp,  Boxmeer,  Hotel Klooster Elsendael,  donderdag 24 december 2015

Foto: @ C.P. van Iterson