VIOOLCONCERT

VIOOLCONCERT

Naar violinconcerto nr. 2

Tristan Keuris

Ik verstrengel mijn poëzie met een strijkkwartet, ik
rank klimmende akkoorden, bouw emotie tot een
dalen en stijgen van mijn eigen diminuendo en

crescendo. Alsof het leven niet eender is.

Waar blijft het licht, de ontvankelijke kinderen? In

deze dag blijft de luister diep verborgen, ik onthaal

haar, de reeksen, de vele toonaarden. Niemand ligt

er wakker van.

Ik doe mijn ogen dicht, vergeet mijn pen. Wat nu

als ik de gelijke gedachte niet even weerbarstig of

adembenemend? Dit gaat voorbij de stilte, dit lijkt

honger en dood.

Slechts overgave. Ik klim de hoogte in, schrijf naar
een dergelijk idioom. Nieuwe woorden die verlangen

naar eenzelfde begeerte. In deze dag wil alles kaal

als een winter.

Het voorspelt niets goed,
zolang elk bericht –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  donderdag 17 december 2015