Tuesday, May 22, 2018

DAGPAUWOOG

Dagpauwoog


In deze tuin, in het ondertussen
van een nauwelijkse ochtend het
fladderend oponthoud van de
Dagpauwoog - de ferme vlucht
van hollen of stilstaan.


Een waar geschenk die in zijn
vorm hoge ogen scoort, al was het
maar kortstondig. Ik beleefde hem,
haast levendig, frivool en haast
frêle van karakter.


Zonnebadend op de tegels naar
het oogverblindend licht. Een waar
geschenk wie ernaar wenst te
kijken als zij met haar vleugels
prijkt - wijd gespreid -


Elbert Gonggrijp,
Tuin Egmond aan den Hoef,
Zondag 20 mei 2018


1 comment:

Hilly Nicolay said...

Dagpauwoog, een pracht.
Mooi gedicht.