VITRAGE

Vitrage

In de nacht wakker geworden en aangehoord hoe
zwaar en leeg de uren klonken. Wat ik misdaan heb

weet niemand. Ik lag weer op bed zo buiten alles,

ik lag buiten het licht, buiten blijven en opstaan.
Ik diende gewekt, maar voor wie?

De waaiende vitrage een soort van welkom, een
soort van afscheid, als je eens wist van wie. Het
beweegt nog, iets beweegt nog. Iets wil je zeggen
dat je bestaat , schaduwen op het plafond, een

kat in zijn aanhalig waarom –

Elbert Gonggrijp,

Egmond aan den Hoef,

zondag 27 mei 2018