RELATIEF

RELATIEF
Uitgewerkte I-Phone opname

In het doorschijnend licht, het vergevingsgezinde licht
schreeuwen de spreeuwenjongen vanuit de dakgoot, tiert
de tuin welig, komt het fluitenkruid boven alles uit. Een
statige bruidsjapon.

Het is zo’n avond dat alles nog kan, de gierzwaluwen
weten ervan, slaan hun slinkse bochten. Het is zo’n avond
dat niets meer hoeft. De warmte achter het huis weldadig,
de koelte van de avond nog absent.

Ik aanschouw vanaf het bankje hoe klein de wereld er één

van ingehouden stilte is. Inkeer dat tot inzicht leidt. Dat het
onbeduidende verwondering wekt. De smeerwortel, een
beginnende papaver, de geur van tijm.

Hoe relatief blijkt dan betekenis als de wereld zich zachtjes
aan je voeten vlijt. Zie de merel die aandachtig luistert, met
zijn kopje scheef het grasveld observeert waarop hij zich die
ene worm eigen maakt –

Elbert Gonggrijp,
voortuin Egmond aan den Hoef,
vrijdag 11 mei 2018
Foto @ Conny Lahnstein