Elly de Waard - Donderdag 24 november 2016
WAT ER ZO
BIJZONDER IS AAN HET DICHTTALENT VAN Elbert Gonggrijp
Gisteren
was Elbert Gonggrijp
met zijn Conny hier op visite. Het was een heel leuk bezoek tijdens hetwelk ik
persoonlijk mee mocht maken hoe dat toegaat met Elberts dichten. Tijdens onze
gepassioneerde gesprekken (Elbert refereert daaraan in zijn gedicht over dat
bezoek: 'Wij converseren in de rondte/ kriskras door elkaar") zag ik hem
opeens - hij zat tegenover mij aan tafel - een zwartkaftig boekje uit zijn tas
trekken, waar hij in begon te schrijven. Vervolgens nam hij weer deel aan het
gesprek, we gingen naar buiten, kwamen weer terug aan tafel en dronken een glas
wijn en ondertussen bleef hij noteren. Prachtig! Inderdaad, ik noteer ook wel
eens regels of stukjes regel tijdens gesprekken, maar dan heb ik niet na afloop
al bijna een gedicht klaar. Elbert wel. Hij voegt de verschillende impressies
bliksemsnel bij elkaar. Hij schrijft schetsen, misschien zoals William
Kentridge zijn houtskooltekeningen maakt, de stift is altijd in beweging, ik
zag dat deze week in een documentaire bij de BBC, waarin je ook zag dat al deze
schetsen bij elkaar de basis vormen van een indrukwekkend oeuvre.Elbert doet
zoiets in het poëtische. Hij maakt woord-en- zinnen-snapshots, collages van
indrukken 'on the spot', die hij als een soort eenheid weet af te leveren. Hij
heeft het snelle schetsen in woorden tot het hoogste niveau verheven: een
zeldzaam talent.
No comments:
Post a Comment