STEM XXIX

Stem XXIX

Het venijn kan blijkbaar erger dan gedacht toen ik, jongeling die

ik was, argeloos mij in een wespennest begaf. Gestoken  van
alle kant en bijkans bewusteloos. Waar had ik je, moeder,
als steun en toeverlaat? Als weggevaagd geen denken
meer aan.

Hier, in een ritseling van schaduw en licht, streelt koelte zacht mijn

gezicht. Een fiere bosrand met lijflijkheid  beschut. Hier, raak ik plots

even gefascineerd als ontzet. Hoornaars vliegen af en aan, wespen

afgrijselijker dan huiver. In en uit het verlaten spechtengat. Er is

geen angst zeggen ze, maar deze angel is mij onbekend.

Breng ze tot zwijgen, moeder, laat het oude berusten en

voorgoed voorbij, dat zij mij niet lusten. Voor zover deert

hun vliesvleugelig luchtruim geen middagzomerzon. Een

omtrekkende beweging mijnerzijds, maar wat zou het –

Elbert Gonggrijp,  PWN duinen, Woudweg/Herenweg Egmond aan den Hoef,  bankje,  vrijdag 26 augustus 2016

Fotograaf @ Smelleken ", natuurfoto van de dag in nieuwsblad Trouw,  " Hoornaars bij nest op Terschelling