NUANCES

Nuances

Hoe wil het licht mij? Zie hoe het geleidelijk versterft
in de doodgemoedereerde bomen. Zij verloochenen
zich niet. Zij blijven al moet het kaalte vanuit de kruin.

Ik kan ze lezen, een boek doorbladeren, kriskras op
de natte aarde. Het ware leven laat verstek. Aan
ontbreken is geen gebrek. Achter elke schors en
steen een nat vermoeden dat het verscholene
geen namen noemde.

Het huilen wil nader dan het lachen, de plassen, de
glinsterende druppels aan de halmen. Het is daar het
moment om voor jezelf te kiezen, te schuilen in dit
onverholen ogenblik. Op te vliegen als je dat schikt,
maar hoe ontkom je werkelijk –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  vrijdag 4 november 2016

Foto Elbert Gonggrijp,  november 2016