STEM XXVII

Stem XXVII

Stuurloos zoals de storm dat deed. Verlaten strand striemde
het knarsend zand, gadegeslagen met halfgeloken ogen.
Grauwer en kouder dan ooit tevoren.

Een toekomst wist niet hoe onontkoombaar later de jouwe.
Het mijne was nog niet te laat. Jouw stem een kalmerende
stem boven de golven. Geen antwoord op
wezenlijke vragen, maar het bedaarde.

De hond uitgelaten eigenwijs. Door het dolle voor de
bal, teer en dode vis. Om je erin te rollen tot je
uren in de wind. Niets te laten deren, hij liet
het komen en gaan zoals het kwam.

Ik tuurde de zee monotoon en troosteloos.
De tijd was een cirkel, repeteerde een eeuwig

 “ Ja, maar “, “ Als “, “ Indien ‘

Een navigerende meeuw in zijn scheren,

daar, elders, boven een einder die ik

niet kon overzien.

Kon ik vluchten?

Elbert Gonggrijp,  Strandpaviljoen “ Beach “,  Bergen aan Zee, 

vrijdag 26 augustus 2016

Fotograaf @ Arnold Dekker " strand Katwijk aan Zee "