HOEZEER

Hoezeer
Uitgewerkte I-Phone opname

In een onnoemelijk loodgrijs waarin gierzwaluwen
hun kleine letters van ongeduld schrijven, zo’n avond
van blijven en aarzelen, het jengelende kind, de
fronzende oude man.

Het verhaal waarin een meeuw wegzeilde, ik niet
wist waaraan ik grenste. Het is zo’n juni waarin alles
lijkt vervuld, groen van gedaante, elke mogelijkheid
benut.

Het is zo zacht als een jas, losjes om je schouders,
een gerustellend gebaar. Van het een komt het ander,

kent voorbijgaande handen. Niets behoeft aandacht.
Het handschrift verlaat je, zie dit gedicht –

Elbert Gonggrijp,
tuin Egmond aan den Hoef,
maandag 4 juni 2018