SYNCOPE VII

SYNCOPE VII

Wat wil het geval? Het toeval van dat gat in die heg,

van die toevallige tuin, toen we nog gelukkig waren met
iedereen, stilte, leegte, de kat die daar niet lag,
er nooit zou hebben gelegen.

We streven niet naar geluk, we herinneren ons amper
de weg terug, toen wij nog natuur waren, een tuin, een

gat in de heg. Toen de vlinders zich nog bezonnen
op een eventueel hier bevinden.

Hij likte zijn vacht, hij was zo zwart als de nacht, niets
verraadde zijn verblijven. Ik had te kijken zoals ik keek,
heel nauwkeurig zonder teveel heimwee. Er waren
zoveel anderen aan hem gelijk.

Een kwestie van leven en dood. Maar een gat in de
heg en de vergissing dat hij uiteindelijk voorbij zou zijn
en weg. Die illusie van beweging, terwijl hij lag.

Uit de toon te vallen, in je eigen zwarte gat –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
woensdag 20 juni 2018