WOND

Wond
Uitgewerkte I-Phone opname

Een wond die schrijnt van pijn, maar lichtjes met
het bekende van het telkens vergeten hoe dikwijls
en hoezeer. Hier kruisen onze lijnen, hier zijn wij
aan elkaar verwant. Toen wij al vertrouwd met
elkaar waren, toen het bekende in

het onbekende lag.

Het schuurt – levens, liefde, lijven. Wij willen weten,
hebben dagelijks honger en dorst. Het blijft betwisten
en vergissen. Het tekort in het ontbreken van elkaar
noemen wij leegte, een tasten naar houvast.

De tijd hapert zoals de vlam flakkert in de loze ruimte.
Een kat hunkert naar een hand, maar uiterst onverschillig
zijn dagelijkse gewoonte. De blindelingse dag dat jij
thuiskwam direct te gaan slapen –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 8 juni 2018