Sunday, June 10, 2018

TERWIJL JIJ

Terwijl jij
Voor de liefste

Hier ben ik alles wat ik zie, niet meer
of minder. Hier ben jij alles wat ik zie, ben
jij als het voorbijgaan van een avond,
een heel seizoen lang. Nu je weg bent,
verschijn je en verdwijn je,

een tuin in de zomer, zweefviegen,
bijen met dat nerveuze, het vluchtige van
bloemen. Terwijl je weg bent, zoek
ik hier een gezicht, het jouwe. Ik
prevel je zachtjes voor mij uit.

In geuren en kleuren, stilstand en
beweging, leven en dood, jij gebeurt mij.
Ik zit ernaar te kijken om ervan te zwijgen.
Ik weet het is allemaal zo eender als
voorheen, zo eerder verteld, maar
het raakt mij zoals jij mij raakt.

De clichés inbegrepen. Het zal moeilijk
worden jou hier te begrijpen, maar je bent
zo langzamerhand wel een gedicht. Een
oneindig twijfelen aan wie je zou en
toch nooit bent –



Elbert Gonggrijp,
tuin Egmond aan den Hoef,
zondag 10 juni 2018

2 comments:

Conny Lahnstein said...

Prachtig liefdevol. Weet dat ik steeds terugkom.

Elbert Gonggrijp - dichter (1965) said...

Dat weet ik lieverd, zoals ook de tuin steeds terugkomt, zoals de natuur altijd aan mijn zijde zal staan, net als jij. Nu nog samen in alle rust kunnen genieten van de tuin en ons twee...

Liefs van je Elbert