SYNCOPE IX

SYNCOPE IX

Maar die lege plek die mij zo donker
aanstaart. Hij is zo volmondig leeg, stilte
is het woord niet, het is meer een echo
van zwart, volledig zwart in een

zich proberende tuin.

Het is zo’n plek voor een kat om te gaan
liggen waar hij ooit lag of defintief zijn eigen
graf. Het is min of meer zo’n zwart gat, de
tuin verwaait en huivert ervan.

Ik zou willen kijken hoe de kat kijkt
voordat hij naar binnensluipt. Hij moet
hier hebben gelegen, maar zo afwezig
als ik in dit uitzicht. Een lege plek
went nooit –

Elbert Gonggrijp,
tuin Egmond aan den Hoef,
woensdag 20 juni 2018