KUNST

Kunst

Als een kunstwerk zien of een machinerie
van heel fijne radertjes. Dat is wat ik van die
hele tuin wilde – schoonheid.

Schoonheid die door mijn ogen de mooiste.
Wat niet direct te reproduceren valt heet een

wonder. De tuin doet er niet voor onder.

Het beweegt en krioelt dwars door elkaar in

toch eenzelfde soort ritme, het leeft een heel

leven in een keten.

Geluk is niets anders dan met de ogen van
een kind zien hoe alles komt en blijft verdwijnen,
de zon weer zal schijnen, dat de vijver vol met
water staat, de klimop doet wat hij wil.

Dat alles eeuwig bestaat ook al raakt de

tuin steeds meer zijn wilde haren kwijt. Er

wordt nog op hem gewacht, dat weet
ik zeker –

Elbert Gonggrijp,
atelier Conny,
Egmond aan den Hoef,

vrijdag 15 juni 2018