Beelden
voor jou
De
verrassing ontstaat
telkens weer, zoals ook deze
tuin ontstaat, weer of wind,
zoals jij begint, zelfs nu
je ontbreekt, ik je telkens
telkens weer, zoals ook deze
tuin ontstaat, weer of wind,
zoals jij begint, zelfs nu
je ontbreekt, ik je telkens
moet
overdoen.
Een
merel klinkt hoog zijn
welluidende
zang, luidt vredig
de ochtend in. Alles bloeit van
de ochtend in. Alles bloeit van
voren
af aan. Alles ontwaakt.
Ook
jij bent zoveel ergens
als
ik nu.
Ik
zou je willen aanwijzen
waar ik besta, ontsta, ontwaak.
Het is alles wat ik heb, alles
wat ik voor mij zie.
waar ik besta, ontsta, ontwaak.
Het is alles wat ik heb, alles
wat ik voor mij zie.
Voor
vergeten is het veel te
vroeg.
In deze tuin de herhaling,
het
alsmaar ontbreken, alsmaar
terugkeren
naar het weggaan –
Elbert
Gonggrijp,
tuin Egmond aan den Hoef,
dinsdag 12 juni 2018
tuin Egmond aan den Hoef,
dinsdag 12 juni 2018
3 comments:
Prachtig om door jouw ogen naar de tuin te kijken. Vooral de laatste zin is heel sterk: het alsmaar
terugkeren naar het weggaan. Zoals het leven een doorgaande schepping is.
Beelden, een komen en gaan.
Zoveel leven, alsmaar...
Prachtig beeldend geschreven.
Dank jullie beiden voor jullie mooie en lieve commentaar. Ik zocht de paradox van het verschijnen en verblijven, het ontstaan en vergaan, het leven en ontbreken. Alles waar het leven op gebaseerd is en tot weemoed kan leiden...
Groetjes aan beiden...
Post a Comment