Damage

DAMAGE

Bij een naderende verhuizing

Ode aan een plantsoen

Ooit zal ik de plek verlaten waar ik mijn papavers zaaide. Zopas
keek ik nog uit naar het land waar ik woonde, waar ik mijn bestaan

verheerlijkte. Dit was mijn kleine paradijs waar alles maar even kon

zodra je er maar mee begon. Nu moet ik alles aan Moeder Aarde.

Met weemoed geef ik het in handen van de winter. Zullen straks

mijn Eksters en de Kauwen nog weten hoe ik in vrede mijn maaltijd

met ze deelde, ze ieder eigen namen gaf? Wordt het leven leger
zonder hun begroeting?

De Japanse Kers al kaal bij die gedachte –

Poezie: @Elbert Gonggrijp,  Alkmaar,  Oud Overdie,  dinsdag 17 november 2015

Foto: @Conny Lahnstein