RAAKLIJN

RAAKLIJN

Na de psychose

De lucht weerspiegelt mij. Ik overdenk mij

op een bankje, ik ben nergens,  ik moet mijzelf
leren overstijgen omdat ik een reden, een
echter leven.

Ieder uur staat stil. Als ik het wil vlieg ik een
vogel, maar tot hoe nader ben ik werkelijk
van aard.

Ik sta stil. De mensen vlieden aan mij voorbij.

De bladeren verkleuren en vallen gestaag.
Hoe zou het voor mij zijn oud als een boom
te zijn met eenzelfde overpeinzing?

Hoe houdt zich dan mijn leeftijd. In al mijn
kleurenpracht net zo eenzaam. Ik wacht
mijn dagen af, verlangzaam mijn trage
gebeurtenissen.

Maar even waar als iedere historie –

Poëzie: @ Elbert Gonggrijp,  Alkmaar,  oud Overdie,  vrijdag 6 november 2015

Foto: @ Elbert Gonggrijp