IL SE CONTINUE

Il se continue

Als een dichter aan zichzelf twijfelt.... 

Terwijl jij je tegen mij aanvlijt
met een blik die van oprechte liefde
spreekt, vraag ik het mij af:

Hoe doet een vogel dat? Met
opgebolde veren, de snavel keurig
gerangschikt op zijn borst, de blik
half geloken, innig naast de ander?

Ik voel  niet dat ik een lichaam heb,

niet thuis in het huis van de liefde.

Ik verdwaal nochtans waar jij bij bent,

vertrek mijn schouders tot starre
stilstand.

Hoe doet de herfst dat als de bladeren
in voortdurende valbeweging
zich grondvesten op de kille aarde,
al dwarrelend vaart maken
naar een begrijpelijker thuis?

Ik berust mij, maar ken geen richting.

Hoe was ik jou bedoeld toen ik mij
losmaakte van mijn liefde? Kon ik
ooit mijn werkelijke aard?

God mag weten hoe ik jou ondanks  

mijn vertwijfelde armen naderbij kom

tot mijn eigen natuur, even bewogen als

voorheen –

Elbert Gonggrijp,  Heiloo,  Olvendijk,  woensdag 4 november 2015