TOT NADER ORDE

TOT NADER ORDE

Alles ligt klaar voor gebruik, herstel, orde. Ik bereid mij voor
iets ermee te willen, maar heb mij door. In wezen ken ik
mijzelf wezenlijk de enige feiten, maar het lichaam weet
van heg noch steg.

Alles lijnt zich uit, bevriest, wil geen keuze. Wat zal ik dan
verkiezen dan enkel stilstand of stilte? Eenvoud als de enige
eenvoudige weg? Het stilleven dat leven beslist een
laatste poging tot wachten.

Veroorzaakt dit desolate leven dan leegte? Ben ik gevoelsmatig
mijn gevoel te verliezen als ik geen andere keuze heb alles los

te moeten laten en het te schilderen met een kunstzinnig oog?

Poëtica van het onrustig overwegen? Stilgezet stilleven te zijn

zonder enig motief? Ik ontmoet je mijn lief, maar waar is de liefde

nu ik jou zo haarscherp voor ogen zie? Vanwaar mijn eigen ego
zo bedrogen? Is het uur Nu dan nog enkel enig waar? –

Elbert Gonggrijp,  Alkmaar,  Oud Overdie, vrijdag 6 november 2015